Bruine bonen zijn zeer voedzaam. Net als andere bonen is de bruine boon rijk aan zetmeel, eiwitten en voedingsvezels en is het een uitstekende bron van ijzer, kalium, selenium, thiamine, vitamine.
Droge bonen zullen voor onbepaalde tijd bewaard blijven als ze op een koele, droge plaats worden bewaard, maar naarmate de tijd verstrijkt, worden hun voedingswaarde en smaak afgebroken en worden de kooktijden langer. Gedroogde bonen worden bijna altijd gekookt door te koken, vaak na enkele uren in water te zijn geweekt. Hoewel het weken niet strikt noodzakelijk is, verkort het de kooktijd. Bovendien verwijdert het weken van bonen 5 tot 10% van de gas producerende suikers, die bij sommige mensen winderigheid kunnen veroorzaken.
De methoden omvatten eenvoudig ’s nachts weken en de power soak-methode waarbij bonen drie minuten worden gekookt en vervolgens 2-4 uur opzij worden gezet. Voor het koken wordt het weekwater afgevoerd en weggegooid. Droge gewone bonen hebben meer tijd nodig om te koken dan de meeste peulvruchten: kooktijden variëren van één tot vier uur, maar worden aanzienlijk verminderd met koken onder druk.

De bruine boon is een stamboon die behoort tot de gewone boon (Phaseolus vulgaris). De boon kan gedroogd bewaard worden, maar wordt ook veel geconserveerd in blik of glas.
Gedroogde bruine bonen moeten voor het koken ongeveer 8 uur geweekt worden, waarna ze een uur gekookt moeten worden. In het voortgezet onderwijs wordt de bruine boon vaak gebruikt voor het bestuderen van de kieming en de groei van een plant.
De voedingswaarde van 100 gram gedroogde bruine bonen is: | |
Energetische waarde | 1145 kJ |
Koolhydraten | 43 gram |
Eiwit | 20 gram |
Vet | 2 gram |
Voedingsvezels | 6,5 gram |
Vitamine B1 | 0,6 mg |
Vitamine B2 | 0,1 mg |
Calcium | 80 mg |
IJzer | 5 mg |