Het vetpercentage‎ is betrouwbaar voor vaststellen van overgewicht

Het vetpercentage‎ is betrouwbaar voor vaststellen van overgewicht
Het vetpercentage‎ is betrouwbaar voor vaststellen van overgewicht

‎Het lichaamsvetpercentage is een maat voor ‎‎het fitnessniveau‎‎, omdat het de enige lichaamsmeting is die direct de relatieve ‎‎lichaamssamenstelling‎‎ van een persoon berekent, ongeacht lengte of gewicht.‎

Het lichaamsvetpercentage geeft aan uit hoeveel procent lichaamsvet jouw lichaam bestaat. Iemand die 100 kilo weegt, met een vetpercentage van 15%, draagt 15 kilo vet met zich mee.

Bepaling van het lichaamsvetpercentage‎‎

Het ‎‎lichaamsvetpercentage‎‎ (‎‎BFP‎‎) van een mens is de totale massa ‎‎vet‎‎ gedeeld door de totale ‎‎lichaamsmassa‎‎, vermenigvuldigd met 100; lichaamsvet omvat essentieel lichaamsvet en opslag lichaamsvet. Essentieel lichaamsvet is noodzakelijk om het leven en de voortplantingsfuncties te behouden.

Het percentage essentieel lichaamsvet voor vrouwen is groter dan dat voor mannen, vanwege de eisen van ‎‎het krijgen van kinderen‎‎ en andere hormonale functies. Opslag lichaamsvet bestaat uit vetophoping in ‎‎vetweefsel‎‎, waarvan een deel ‎‎de inwendige organen‎‎ in de borst en buik beschermt. Er zijn een aantal methoden beschikbaar voor het bepalen van het lichaamsvetpercentage, zoals meten met ‎‎een huidplooimeter‎‎ of door het gebruik van ‎‎bio-elektrische impedantieanalyse‎‎. ‎

Leeftijd Vrouwen Mannen
Laag normaal Hoog te Hoog laag normaal Hoog te Hoog
20–39 < 21 % 21–33 % 33–39 % ≥ 39 % < 8 % 8–20 % 20–25 % ≥ 25 %
40–59 < 23 % 23–34 % 34–40 % ≥ 40 % < 11 % 11–22 % 22–28 % ≥ 28 %
60–79 < 24 % 24–36 % 36–42 % ≥ 42 % < 13 % 13–25 % 25–30 % ≥ 30 %

Voorbeeld: Je bent een vrouw van 32 die 80 kilo weegt, met een vetpercentage van 40%, dan draag je 32 kilo vet met je mee. Om op een gezond gewicht te komen, moet je minimaal 5,6 kilo afvallen. (33% van 80 kilo is 26,4 (32-26,4 = 5,6)

Bepaling door ‎huidplooi meter

De schattingsmethoden voor de huidplooi zijn gebaseerd op een ‎‎huidplooitest‎‎, ook bekend als een ‎‎knijptest‎‎, waarbij een ‎‎snufje‎‎ huid nauwkeurig wordt gemeten door een soort van ‎‎remklauwen‎‎, ook bekend als een ‎‎plicometer‎‎,‎‎‎‎ op verschillende gestandaardiseerde punten op het lichaam om de dikte van de ‎‎onderhuidse‎‎ vetlaag te bepalen. ‎‎(Buik, Armen en Rug)

Deze metingen worden door middel van een vergelijking omgezet in een geschat percentage lichaamsvet. Sommige formules vereisen slechts drie metingen, andere zelfs zeven. De nauwkeurigheid van deze schattingen is meer afhankelijk van de unieke lichaamsvetverdeling van een persoon dan van het aantal gemeten locaties.

Ook is het van het grootste belang om te testen op een precieze locatie met een vaste druk. Hoewel het misschien geen nauwkeurige meting van het werkelijke lichaamsvetpercentage geeft, is het een betrouwbare maat voor de verandering van de lichaamssamenstelling gedurende een bepaalde periode, op voorwaarde dat de test door dezelfde persoon met dezelfde techniek wordt uitgevoerd. ‎

‎Op huidplooien gebaseerde lichaamsvetschatting is gevoelig voor het type remklauw dat wordt gebruikt en de techniek. Deze methode meet ook maar één soort vet: onderhuids vetweefsel (vet onder de huid).

Twee personen kunnen bijna identieke metingen hebben op alle huidplooiplaatsen, maar verschillen sterk in hun lichaamsvetniveaus als gevolg van verschillen in andere lichaamsvetafzettingen zoals visceraal vetweefsel: vet in de buikholte. Sommige modellen pakken dit probleem gedeeltelijk aan door leeftijd als variabele op te nemen in de statistieken en de resulterende formule.

Oudere personen blijken een lagere lichaamsdichtheid te hebben voor dezelfde ‎‎huidplooimetingen‎‎, waarvan wordt aangenomen dat ze een hoger percentage lichaamsvet betekenen. Oudere, zeer atletische personen voldoen echter mogelijk niet aan deze veronderstelling, waardoor de formules hun lichaamsdichtheid onderschatten.‎

‎‎Body mass index‎‎ (BMI)

De veelgebruikte ‎‎body mass index‎‎ (BMI) biedt een maat die de vergelijking van de adipositas van individuen van verschillende lengtes en gewichten mogelijk maakt. Terwijl BMI grotendeels toeneemt naarmate de adipositas toeneemt, als gevolg van verschillen in lichaamssamenstelling, geven andere indicatoren van lichaamsvet nauwkeurigere resultaten; personen met een grotere spiermassa of grotere botten hebben bijvoorbeeld hogere BMI’s.

Als zodanig is BMI een nuttige indicator van de algehele fitheid voor een grote groep mensen, maar een slecht hulpmiddel voor het bepalen van de gezondheid van een individu.‎

 

 

 

5 REACTIES

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in