Het Cambridgedieet is een afslankproduct dat in de jaren zeventig werd ontwikkeld door voedingswetenschapper Dr. Alan Howard aan de Universiteit van Cambridge in Engeland. Voor het Cambridge dieet hoeven geen calorieën te worden geteld. In plaats daarvan vervangen caloriearme soepen en dranken het normale voedsel.
Elke dieetdrank of elke portie soep levert 153, respectievelijk 154 calorieën. Het dieet is gebaseerd op de inschakeling van de zogenaamde milde ketose. Dit is een lichaamsfunctie die door gebrek aan de benodigde calorieën, de vetreserves van het lichaam aanspreekt. In principe simuleert dit wat onze voorouders in de winterperiode in leven hield. In de zomer werd er goed en veel gegeten om het lichaam in de winter voldoende uit de reserves te laten opnemen.
Het Cambridge dieet is een dieet dat uitgaat van 600 tot 1500 kcal per dag, voornamelijk in vloeistoffen gemaakt van commerciële producten verkocht als onderdeel van het dieet regime worden verbruikt. Deze producten worden vervaardigd in het Verenigd Koninkrijk en dit zijn shakes, maaltijd vervangende bars, soepen en smoothies.
De kern van dieet in het Verenigd Koninkrijk is een zeer-lage-calorie dieet (VLCD), met 415 calorieën per dag, in combinatie met mineralen, vitaminen en vetzuren om het verlies van nutriënten die typisch is voor lage calorie beperking. Deelnemers worden geadviseerd om veel water te drinken.
Het dieet helpt mensen niet een blijvend gewichtsverlies te behalen en draagt een aantal gezondheidsrisico’s.De Britse Dietetic Association hheeft een lijst uitgeven van de mogelijke negatieve bijwerkingen, waaronder “slechte adem, een droge mond, vermoeidheid, duizeligheid, slapeloosheid, misselijkheid en obstipatie”, en adviseren dat elke persoon die het eten van minder dan 600 kcal per dag eet onder medisch toezicht moet staan.
